Czy decyzja o nałożeniu kwarantanny doręczana jest skutecznie? Analiza Ordo Iuris

Adobe Stock

· Do Instytutu Ordo Iuris napływają liczne zgłoszenia w związku z wątpliwościami dotyczącymi legalności poszczególnych sposobów doręczania decyzji o obowiązku poddania się kwarantannie.

· Wątpliwości te wynikają z faktu, iż coraz częściej o nałożeniu obowiązku odbycia kwarantanny nie informuje bezpośrednio państwowy powiatowy inspektor sanitarny, a inny organ, z nim niezwiązany. 

· Instytut Ordo Iuris zwraca uwagę, że jeśli taki organ nie posiada upoważnienia do dokonania tego doręczenia, pozostaje ono nieskuteczne.

· Prawnicy przypominają, że decyzja o objęciu kwarantanną jest decyzją administracyjną, wobec której stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

· W analizie zostały przedstawione m.in. takie zagadnienia jak cechy, które posiada decyzja o skierowaniu na kwarantannę oraz kto i na jakich zasadach, może ją doręczyć odbiorcy.

PRZECZYTAJ ANALIZĘ – LINK

Co istotne, decyzja o objęciu kwarantanną może być przekazywana w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie. Decyzji tej nadawany jest rygor natychmiastowej wykonalności, w związku z czym, jeżeli wymaga tego ważny interes publiczny (w szczególności porządek publiczny) organ administracji publicznej może doręczyć decyzję przesyłką rejestrowaną, albo przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy.

O skuteczności doręczenia decyzji, dokonanego w inny sposób aniżeli za pośrednictwem wymienionego w ustawie operatora pocztowego lub pracownika organu, decydować będzie każdorazowo upoważnienie, jakim legitymować się musi osoba lub organ przewidziany do doręczenia. Jeżeli odbiorca decyzji o skierowaniu na kwarantannę otrzyma decyzję za pośrednictwem innego organu niż państwowy powiatowy inspektor sanitarny, może żądać, aby doręczyciel wylegitymował się upoważnieniem do dokonania tego konkretnego doręczenia. W przypadku gdy takiego upoważnienia nie ma, do skutecznego doręczenia nie dochodzi, a zatem nie jest ono wiążące dla odbiorcy.

„W sytuacji kiedy kwarantanna stanowi środek pozbawiający daną jednostkę wolności, należy wymagać od organów administracji publicznej, aby te bez względu na okoliczności epidemiczne panujące w kraju, działały na podstawie oraz w granicach prawa. Wysoka dzienna liczba osób kierowanych na kwarantannę oraz zamieszanie organizacyjne z tym związane, nie może być powodem dla naruszania przez organy przepisów postępowania administracyjnego, którego stroną jest obywatel. Działania takie stanowią nie tylko naruszenie praw obywatela jako uczestnika postępowania, ale również uderzają w fundament państwa – zasadę państwa prawa oraz zasadę zaufania obywateli do organów państwa” – podkreślił Witold Łukasik z Centrum Analiz Legislacyjnych Ordo Iuris.